Hoe Tire Nichols in VIJF MINUTEN werd doodgeslagen
De politie van Memphis heeft vrijdagavond beelden vrijgegeven van de gebeurtenissen die leidden tot de dood van de 29-jarige Tire Nichols – van de momenten waarop hij door de politie werd tegengehouden omdat hij naar verluidt onregelmatig reed, hem uit de auto liet schieten en wegrende, en de gemene pak slaag die hij kreeg toen de politie hem inhaalde, en het catastrofale daaropvolgende gebrek aan medische zorg.
Vijf politieagenten die betrokken waren bij het incident van 7 januari zijn beschuldigd van doodslag en ontslagen door de politie.
CJ Davis, de gerespecteerde politiechef van Memphis, zei dat ze in haar politiecarrière nog nooit zoiets walgelijks had gezien als de beelden die vrijdag werden vrijgegeven.
Benjamin Crump, een advocaat die de familie Nichols vertegenwoordigt, zei dat Nichols werd behandeld als ‘een menselijke pinata’.
De vier clips – drie van lichaamscamera’s, één van een bewakingscamera die aan een paal is bevestigd – hebben Amerika geschokt en boos gemaakt.
20:25 – DE VERKEERSSTOP
Bij 20:20 uur Nichols, geboren in Sacramento en in februari 2020 naar Memphis verhuisd, reed op 7 januari naar huis vanuit een park in een buitenwijk, waar hij foto’s van de zonsondergang had gemaakt.
De auto van Nichols wordt op 7 januari om 20:24 uur in het zuidoosten van Memphis aan de kant gezet
Om 20:24 uur is een politieagent te zien die de bestuurderskant van Nichols’ auto nadert
Hij reed over East Raines Road in het zuidoosten van Memphis toen hij de politie tegenkwam.
Een agent zei dat hij ‘door het verkeer sneed’.
‘Dus we proberen hem gewoon te laten stoppen. Hij stopt niet’, zei een agent tegen zijn collega’s in de beelden van de lichaamscamera.
‘Raak de sirene aan. Stop Stop Stop.
‘Toen reed hij rond, zwenkte alsof hij mijn auto zou raken.
‘Dus dan heb ik zoiets van – verdomme.
‘Hij stopt tot aan het rode licht. Stop bij het rode licht. Hij zette zijn richtingaanwijzer aan.
‘Dus we springen uit de auto.
‘S*** ging vandaar.’
Bij 20:24 uurworden twee agenten gezien die Nichols confronteren op de bestuurdersstoel van zijn auto, op de kruising tussen East Raines Road en Ross Road.
Twee agenten bevelen Nichols uit zijn auto te stappen, wanneer hij stopt voor een rood licht, en er ontstaat een worsteling
Een officier beveelt Nichols: ‘Haal verdomme uit de verdomde auto’, en worstelt hem eruit.
Nichols kan hij horen protesteren en tegen de officier zeggen: ‘Verdomme, ik heb niets gedaan. Hé, dat deed ik niet – ‘
De officier zegt tegen hem: ‘Draai je om.’
De agenten proberen Nichols, vader van een vierjarig zoontje, tegen de grond te duwen.
Je ziet Nichols bezwaar maken, maar als een agent dreigt ‘je te pesten’, antwoordt Nichols: ‘Oké, ik ben op de grond – ik ben op de grond.’
Hij zit, en de officier instrueert hem: ‘Ga liggen. Ga op de f****** grond. Ik ga je tasen.
‘Ik ga je stront breken.’
Nichols heeft de taser in zijn linkerdij geprikt en krijgt te horen: ‘B****, leg je handen op je rug.’
De agenten proberen hem handboeien om te doen en zeggen tegen hem: ‘Ik ga je handen er verdomme uit slaan.’
Nichols antwoordt: ‘OK, jullie doen veel op dit moment.’
Hij zegt tegen hen: ‘Ik probeer gewoon naar huis te gaan.’
Nichols woonde bij zijn moeder, RowVaughn Wells, en stiefvader Rodney Wells.
Hij werkte voor FedEx en was een gepassioneerd skateboarder.
De agenten blijven hem proberen te duwen om te gaan liggen.
Nichols antwoordt met groeiende frustratie: ‘Ik ben op de grond!’
‘Op je buik!’ antwoordt een officier.
‘Ik kan niet ademen,’ zei Nichols.
Bij 20:25 uuris er commotie en wordt pepperspray ingezet.
Nichols worstelt met de twee agenten, die eisen dat hij gaat liggen
‘Wat de f*** man?’ zegt een van de agenten.
Nichols krabbelt overeind en rent weg.
Een agent roept: ‘Taser, taser!’
Nichols blijft rennen en trekt zijn T-shirt gedeeltelijk uit terwijl hij rent.
‘Oh s***’, zegt een agent, en ze rennen allebei achter hem aan, met pepperspray in hun ogen.
Bij 20:26 uur de officiersradio’s voor hulp: ‘2938, we zijn bij Raines en Ross. Taser werd ingezet.
‘Verdachte rent Ross aan.’
20:25 – DE ACHTERVOLGING
De twee agenten achtervolgen Nichols niet lang.
Beiden hebben pepperspray in hun gezicht – een in beide ogen, de ander mist zijn ogen maar komt in zijn wenkbrauwen.
Op de beelden van de lichaamscamera is te zien hoe het paar terugloopt naar hun twee patrouillewagens bij 20:27 uurwaarbij de een de ander moet begeleiden, die moeite heeft met zien.
Hij haalt water uit de patrouillewagen van zijn collega en begint water in zijn ogen te gieten terwijl hij met zijn hoofd naar boven gekanteld staat, handen in zijn zakken.
De officier die de lichaamscamera draagt, vertelt hem dat het schot van de taser Nichols heeft gevangen.
‘Een van de tanden raakte de b******,’ zei hij.
De agent zoekt naar zijn bril, die in de chaos is afgeslagen.
Bij 20:29 uurterwijl ze op adem blijven komen en de agent herhaaldelijk water in de ogen van zijn collega giet, komt een andere agent aanrijden in een ongemarkeerde auto.
De chauffeur draait zijn raampje naar beneden en vraagt: ‘Welke kant is hij op gerend?’
‘Die kant op’, antwoordt hij en wijst.
De chauffeur zet zijn sirenes aan, trapt het gaspedaal in en brult weg.
De officier gaat verder met het zoeken van zijn bril, wikkelt vervolgens zijn taserdraden in, terwijl zijn collega herstelt en meer water in zijn gezicht giet.
Bij 20:31 uurarriveert een patrouillewagen van een sheriff met knipperende lichten.
‘Die kant op,’ zegt de officier tegen hem.
‘Slanke man, zwart, spijkerbroek en geruit jasje.’
Met loeiende sirenes rijdt de sheriff met hoge snelheid weg.
Bij 20:32 uurkondigt de agent aan zijn collega aan: ‘Ze hebben hem gevonden.’
20:33 uur – DE VANGING
Zijn collega, niet horend, zegt tegen 20:33 uur: ‘Ze hebben hem.’
De bodycamera-agent zegt tegen zijn collega: ‘Martin en al die anderen zitten hem achterna.’
Hij lijkt te verwijzen naar Emmitt Martin III, een van de vijf aangeklaagde agenten.
Zijn collega roept uit: ‘Ik heb mezelf bespoten.’
‘Je hebt mij ook bespoten! Gelukkig kwam het niet in mijn ogen, alleen op mijn wenkbrauw.’
Hij voegt eraan toe: ‘Ik hoop dat ze zijn a ** stampen. Ik hoop dat ze zijn a ** stampen. Smith heeft om andere auto’s gevraagd omdat hij en Martin hem achtervolgen.’
Smith lijkt Justin Smith te zijn, nog een van de vijf.
Bij 20:34 uurbesluit de agent dat zijn ogen voldoende zijn hersteld en trekt hij zijn kogelvrije vest weer aan.
‘Weet je het zeker?’ vraagt zijn collega.
Hij gaat achter het stuur zitten en zegt tegen de drager van de bodycam: ‘Blijf bij de auto.’
‘OK, I gotcha,’ antwoordt hij, en op 20:34 uur de officier rijdt weg om Nichols in te halen.
Een minuut voor, om 20:33 uurvertellen andere agenten aan de politie van Memphis dat ze Nichols inhalen
‘2930 kunnen we hem zien. We zijn te voet bezig met de achtervolging in zuidelijke richting op Ross en Castlegate Lane’, zegt een agent, zoals te horen is op de beelden van de lichaamscamera.
Als hij de hoek om komt, achter een geparkeerde auto, zie je twee agenten knielen over Nichols, die op de grond lijkt te liggen.
‘Ik heb niets gedaan!’ schreeuwt Nichols.
De officier zegt tegen hem: ‘Hou je bek. Geef me je handen.’
De cameraman zegt: ‘Wil je nog een keer besproeid worden?’
20:33 – PEPER GESPUIT
Nichols ligt op de grond en minstens drie agenten houden hem nu vast.
Bij het noemen van de pepperspray roept een agent uit: ‘Woah, woah, woah!’
Nichols schreeuwt als pepperspray in zijn ogen komt, en kronkelt terwijl hij probeert weg te komen.
Een agent duwt hem op zijn rug en roept: ‘Ga op je knieën.’
Nichols ligt op zijn zij en roept: ‘Mam!’
Het huis dat hij deelt met zijn moeder is vlakbij.
‘Geef me je handen. Geef me je verdomde handen,’ beveelt de officier, en Nichols antwoordt: ‘Oké, oké.’
Een andere agent komt in zicht en iemand zegt: ‘Pas op. Spray’
Er wordt weer pepperspray ingezet en komt in het gezicht van in ieder geval één agent.
‘Ah, s***,’ zegt hij terwijl hij wegloopt. ‘Ah, klootzak.’
Je kunt de andere agenten horen schreeuwen tegen Nichols om ze zijn handen te geven. Nichols schreeuwt om zijn moeder.
20:34 uur – HET SLAAN BEGINT
Twee agenten proberen nu Nichols’ handen achter zijn rug te krijgen.
Nichols probeert zich op zijn rechterarm omhoog te duwen, leunend op zijn rechterzij.
Een derde officier loopt naar hem toe, pauzeert om alle kracht te krijgen, brengt zijn rechterbeen naar achteren en schopt hem in de bovenste helft van zijn lichaam.
Nichols ligt nu op zijn rug.
De officier die schopte, gaat naar de bovenkant van Nichols ‘lichaam en schopt hem opnieuw met zijn rechterbeen, dit keer in zijn hoofd.
20:34 – KNOP GETROKKEN
Bij 20:34 uur, beveelt een officier: ‘Geef me je handen! Keer om! Leun achterover!’
De officier met de lichaamscamera keert terug naar de ruziënde mannen en Nichols, trekt zijn wapenstok uit de houder en klemt hem in zijn rechterhand.
‘Pas op – ik ga je verrot slaan’, zegt hij tegen Nichols.
20:35 – ZES SUCKER PUNCHES
Er beginnen klappen op Nichols te regenen.
Er wordt nu een vierde officier zien aankomen, met zijn rechterarm omhoog.
Nichols wordt nog steeds tegen de grond gedrukt door drie agenten, worstelend en schoppend.
De officier met de opgeheven arm slaat Nichols voorzichtig, opzettelijk en krachtig op het hoofd en neemt de tijd om genoeg kracht te krijgen.
Bij 20:35 uurwordt Nichols voor de tweede keer door dezelfde agent geslagen en vervolgens overeind gesleurd.
Hij lijkt niet te kunnen staan en wankelt in het rond.
Agenten houden zijn polsen achter zijn rug.
Een officier maakt dan een enorme zwaai en slaat hem, terwijl hij wordt opgehouden, armen achter zijn rug.
Nichols wankelt – hij staat nog steeds op zijn benen, maar is wankel en wordt vastgehouden door de agenten.
De agenten slaan hem nog een keer, in zijn buik – dan slaat dezelfde agent hem een tweede en derde keer.
Hij is nu zes keer geslagen.
Nichols zakt op de grond – zijn rechterbeen gestrekt, linkerbeen gebogen bij de knie.
Er zijn nu drie agenten op hem af; hij lijkt te knielen.
Bij 20:36 uurkomt een andere officier in zicht.
Hij schopt Nichols in de ribben – een derde trap, passend bij de zes sukkelstoten.
20:38 – AAN ZIJN LOT OVERGELATEN
De agenten lijken dan hun interesse in Nichols te verliezen.
Hij is geboeid en op 20:38 uur wordt gesleurd om tegen de patrouillewagen te gaan zitten, zijn benen recht voor zich uit.
Verbrijzeld kan Nichols niet zitten.
Hij kronkelt en trilt, maar de agenten zijn ongeïnteresseerd.
Ze lijken tevreden met zichzelf.
Bij 20:39 uurstoten twee agenten elkaar met de vuist bij de motorkap van de patrouillewagen.
Bij 20:40 uureen ander stel agenten met een felicitatievuist.
Terwijl Nichols in het rond spartelt – soms op de grond, soms gestut, kronkelend en zwaaiend met zijn benen – negeren ze hem.
Ze zijn meer bezig met het lokaliseren van hun vermiste uitrusting die tijdens het gevecht verloren is gegaan.
‘Wat is er verdomme aan de hand met mijn radio, man?’ vraagt er een, op 20:41 uur.
‘Heb je mijn zaklamp gezien?’ vraagt een ander naar 20:46 uur.
De agenten – er zijn er inmiddels zeker een dozijn ter plaatse – lijken ontspannen.
Bij 20:49 uurmen steekt een sigaret op.
Een paar minuten later, terwijl ze nog steeds rondlopen, stoppen ze om verhalen uit te wisselen en te lachen.
Bij 20:52 uur een groep van ongeveer vier is te zien in een geanimeerd, grinnikend gesprek.
Ze vatten opgewonden het incident samen, waarbij een van hen tegen zijn collega zei: ‘Je was aan het rennen. Je lijkt op Stevie Wonder, man.’
Nichols is af en toe te horen kreunen op de achtergrond, als een van de agenten langskomt.
Twee EMT’s lijken klaar te staan, met tassen met apparatuur, maar praten met elkaar en schenken weinig aandacht aan hem.
De agenten wijzen Nichols herhaaldelijk af als ‘hoog als een vlieger’.
De EMT’s lijken zich niet bezig te houden met verder onderzoek.
21.00 uur – AMBULANCE KOMT AAN
Vierentwintig pijnlijke minuten nadat het pak slaag van de politie is gestopt, arriveert er eindelijk een ambulance 9 uur ‘s avonds precies.
Het is niet duidelijk waarom het bijna een half uur duurde voordat medische hulp arriveerde.
Nichols wordt op een brancard gelegd en naar het ziekenhuis gebracht.
Drie dagen later zal hij sterven.